Kocie zdrowie

ezynka

Temperatura ciała

kot dorosły
normalna 38,0-39,3*C
obniżona < 38,0*C
gorączka > 39,5*C

kot młody
normalna 38,5-39,3*C
obniżona < 38,5*C
gorączka > 39,5*C

Masa Ciała

Idealna masa* ciała dorosłej kotki waha sę między 2,5 a 4kg.
U dużego kocura może ona dochodzić do 5kg*.Każda nadwyżka od tej normy wskazuje na zbyt obfite żywienie. Choroby powstałe na tle hormonalnym, którym towarzyszy wzrost masy ciała, są u kotów bardzo rzadkie. Niedowaga natomiast jest zawsze objawem alarmującym. Przyczyny jej mogą być różnorodne, począwszy od stosunkowo niegroźnego zarobaczenia, a skończywszy na wyniszczających organizm nowotworach lub przewlekłych schorzeniach narządów. Obcując na co dzień ze zwierzęciem często za późno zauważamy stały, powolny ubytek jego masy ciała. Taki pacjent przybywając do lekarza jest już z reguły bardzo silnie wychudzony. Obiektywna kontrola polega Więc na regularnym, mniej więcej w odstępie dwutygodniowym, ważeniu zwierzęcia. W tym celu bierzemy kota na ręce i stajemy z nim na wadze łazienkowej, notując swoją masę ciała razem z kotem Potem ważymy się bez kota i odejmujmy naszą masę ciała od poprzednio zważonej. Zmiana masy ciała, wynosząca 1 kg (i więcej ) w górę lub w dół w stosunku do ostatniej kontroli przeprowadzonej przed 14 dniami, jest podstawą do odwiedzin lekarza weterynarii.

* przy określaniu prawidłowej wagi zwierzęcia należy wziąć pod uwagę rasę

Objawy chorobowe

W jaki sposób można rozpoznać, ze z kotem dzieje się coś niedobrego? Przede wszystkim trzeba znać cechy zdrowego zwierzęcia, aby móc zauważyć wszystkie odchylenia od normy. Przy badaniu kotów pomocny okazuje się 15-punktowy test kontrolny dotyczący:
-zachowania się
-postawy ciała
-masy ciała
-temperatury ciała
-zabarwienia widocznych błon śluzowych
-elastyczności skóry
-oddychania
-częstości uderzeń serca
-spożywania karmy
-picia wody
-oddawania moczu
-oddawania kału
-stanu oczu i nosa
-wyglądu skóry i sierści
-stanu jamy ustnej i zębów
Nawet jeżeli stwierdzi się jedno odchylenie od normy należy zasięgnąć porady lekarza weterynarii. Udając się do lekarza dobrze mieć jest notatki dotyczące każdego z wyżej wymienionych punktów.

ZACHOWANIE

Alarmujące są zmiany zachowania się niezgodne z charakterem danego kota

Koty mają zdecydowana osobowość i nie każdego dnia bywają w jednakowym nastroju. Objawy "złego humoru" u tych inteligentnych zwierząt nie zawsze mają swój wyraźny powód, podobnie zresztą jak u ludzi. Szczególnie wrażliwe koty mogą przez cały dzień sprawiać wrażenie "obrażonych", jeżeli w jakiś sposób został naruszony ich ustalony tryb życia oraz warunki, w jakich przebywają, np. przez przestawienie mebli w pokoju czy wizytę obcej osoby.

Kto dobrze poznał obyczaje swego czworonożnego przyjaciela, ten szybko nauczy się odróżniać jego zły nastrój od rzeczywistych odchyleń od normalnego zachowania się. Alarmujące są zmiany zachowania się niezgodne z charakterem danego kota. Można więc uznać za zachowanie się nienormalne , jeśli np. zazwyczaj łagodny kot nagle staje się niezwykle nerwowy i agresywny albo zwykle wesoły i przyjazny człowiekowi kryje sie lękliwie przed ludźmi, albo młode i rozbawione dotąd kocię śpi nienormalnie długo lub dorosły i "stateczny" osobnik nie mogąc spać biega niespokojnie przez całą noc po mieszkaniu.
Należy więc dokładnie obserwować kota i robić odpowiednie notatki. Mogą być one bardzo przydatne w rozpoznaniu przez lekarza weterynarii choroby, zwłaszcza jeżeli wymienione są w nich okoliczności, w jakich te zmiany wystąpiły, np. czy są one ciągłe, czy nasilają się nocą lub czy mają związek z podawaniem posiłków.

Zabarwienie widocznych błon śluzowych

Błony śluzowe

kot zdrowy
barwa bladoróżowa

czas wypełniania
się naczyń
włosowatych 1-2 sekundy

kot w szoku (wstrząsie)
barwa porcelanowobiała

czas wypełniania
się naczyń
włosowatych >2 sekundy

Naturalne otwory i jamy ciała, jak jama ustna, jama nosowa, worek spojówkowy, pochwa i odbyt pokryte są błoną śluzową, której barwa u zdrowego kota jest bladoróżowa. Najłatwiej stwierdzić to na dziąsłach. Tak więc obejrzyjmy od czasu do czasu dziąsła naszego kota , aby zapamiętać jak powinny one wyglądać u zdrowego osobnika. Jeśli dziąsła są ciemnopigmentowane, to za obiekt naszych badań może służyć spodnia strona języka lub błona śluzowa oka, czyli spojówka. Naciskamy krótko, lecz mocno, kciukiem dziąsło ( lub spodnią stronę języka albo spojówkę). Krew zostaje wówczas wypchnięta z leżących tuż pod powierzchnią błony śluzowej naczyń włosowatych. Podjęciu palca przez krótki czas na błonie śluzowej utrzymuje się biała plama. U zdrowego kota po 1-2 sekundach błona śluzowa przybiera z powrotem barwę bladoróżową. Czas potrzebny do przywrócenia normalnego zabarwienia śluzówki nazywamy czasem wypełnienia się naczyń włosowatych. Nie powinien on być dłuższy niż 1-2 sekundy. Porcelanowobiała śluzówka i(albo) dłuższy czas wypełniania się naczyń włosowatych występują w ostrej zapaści krążeniowej(tzw. wstrząsie). Takim przypadku konieczna jest natychmiastowa interwencja lekarska, gdyż kotu grozi utrata życia.
Elastyczność skóry

Na podstawie oceny elastyczności skóry można wnioskować o stopniu odwodnienia organizmu. Jeśli odciągnięty palcami fałd skóry wraca powoli do położenia pierwotnego lub nawet utrzymuje się dłużej w postaci wzniesienia, jest to objaw zaawansowanego stopnia odwodnienia organizmu.

Organizm kota w 60-80%złożony jest z wody. Większa jej część znajduje się we wnętrzu komórek. Pozostała część rozdziela się na krew(surowica), mózgowie (płyn mózgowo- rdzeniowy), naczynia chłonne, czyli limfatyczne(chłonka), stawy (maź stawowa) i jamy ciała (pyn surowiczy). Mimo, że woda w organizmie podlega ciągłej wymianie, to jednak dzięki różnym mechanizmom regulacyjnym jej całkowita ilość w płynach ustrojowych pozostaje taka sama.Jeśli ilość pobranego płynu dokładnie odpowiada ilości wydalonej, mówi się o wyrównanym bilansie wodnym. Organizm czerpie wodę z pokarmu stałego, z wypijanych płynów i z procesów utleniania w przemianie materii. Woda z organizmu wydalana jest wraz z kałem, moczem i przez parowanie (u kota zachodzi ono poprzez błonę śluzową jamy ustnej). Latem kot, dzięki wzmożonemu zianiu, wyparowuje dużo wody, odczuwa więc silne pragnienie i wypija jej więcej. Jest to proces analogiczny jak u człowieka. Każdy z nas zna uczucie pragnienia przy nadmiernym poceniu się. Przy pobieraniu nadmiernej ilości płynów (np.picie piwa bez pragnienia) nasz organizm pozbywa się wody przez oddawanie większej ilości moczu. Ten mechanizm regulacyjny doskonale funkcjonuje w zdrowym organizmie. U zwierząt w przypadku różnych schorzeń może jednak ulec zakłóceniu i organizm "wysusza się", czyli odwadnia. Wymioty, biegunka, przewlekła niewydolność nerek lub utrata krwi mogą zakłócić równowagę wodną organizmu. Przy dużych ubytkach płynu samo picie nie jest wystarczające. W takim przypadku musi wkroczyć lekarz weterynarii, uzupełniając poprzez wlew utraconą ilość płynu. Stopień odwodnienia organizmu można określić samemu, badając elastyczność skóry. W tym celu palcami ( kciukiem i palcem wskazującym) ujmujemy fałd skóry na bocznej stronie klatki piersiowej lub na grzbiecie i odciągamy go od ciała. Jeśli po puszczeniu skóra wygładza się w ciągu 1-2 sekund, to uznajemy, że bilans wodny organizmu jest wyrównany. Jeśli jednak fałd skóry znika powoli lub nawet utrzymuje się w postaci wzniesienia jest to objaw zaawansowanego odwodnienia organizmu.

Oddychanie

Liczba oddechów
( w spoczynku) 20-30/minutę
Typ oddychania piersiowo-brzuszny

Częstością oddechów określa się liczbę wdechów na minutę. Zależy ona od wielu czynników, jak wysiłek fizyczny, podwyższona temperatura otoczenia, trawienie, ciąża itd. Zdrowy kot w czasie spoczynku oddycha 20-30 razy na minutę. Chorobowe przyspieszenie oddechów występuje np. przy gorączce. Spadek częstości oddechów, aż do ich zatrzymania włącznie, może wystąpić między innymi przy zatruciach związkami chemicznymi lub lekarstwami działającymi na ośrodek oddechowy, a także w przypadku guzów nowotworowych.
Koty charakteryzują się piersiowo-brzusznym typem oddychania. Oznacza to, ze przy każdym wdechu prawie jednocześnie podnosi się ściana klatki piersiowej i powłoki brzuszne. Także i ta czynność fizjologiczna może być wykorzystana diagnostycznie. Kiedy bowiem z powodu chorobowych zmian w obrębie brzucha oddech jest utrudniony, występuje u kota typ oddychania piersiowego, czyli przy wdechu unosi się głównie ściana klatki piersiowej. I odwrotnie, gdy zmiany chorobowe dotyczą klatki piersiowej, to przy wdechu obciążone są głównie mięśnie brzucha. Obserwację sposobu oddychania najlepiej przeprowadzać na śpiącym kocie.

Źródło informacji:
Doris Quinten-Graef
"Co dolega mojemu kotu?"
Rozpoznawanie
leczenie
zapobieganie chorobom
PWRiL Wa-wa 1997

zielakj

Rośliny szkodliwe dla zwierząt. Polecam artykuł, zdjęcia, opisy roślin i objawy zatrucia

[link widoczny dla zalogowanych]

devoli

ezynka

No ale trzeba przyznać,że sporo tego jest.

devoli

ezynka

Hm, ja mam ... kaktusy

ezynka

Na Animal Planet zobaczyłam film o Devonie i usłyszałam, że rasa ta częściej niż inne może chorować na dysplazję stawów biodrowych lub zwichnięcie rzepki. Spotkaliście się z takimi chorobami wśród polskich devonów?

Sonatara

Przyznam sie, ze pierwsze słyszę O rany...

Ezynka, a uzasadniali w tym programie dlaczego akurat devon jest bardziej narażony na te choroby?
Dysplazja kojarzyła mi sie zawsze ze zwierzętami, które mają dużą masę, więc ich stawy są bardziej narażone na obciążenia. Devony to raczej małe, szczupłe koty, więc skąd u nich dysplazja? Niepewny

ezynka

Także mnie to zaskoczyło, stąd moje pytanie o polskie devony, gdyż program jest chyba amerykański, a więc w domyśle mówili o devonach z USA. Facet powiedział,ze wprawdzie jest to choroba charakterystyczna właśnie dla psich ras, ale występuje także u devonów. Jednak nie było żadnych konkretów.

devoli

ja też słyszę pierwszy raz o dysplazji u devonów Niepewny

ale tak samo jak HCM kojarzone jest z dużymi rasami dopadają rónież devony czy sfinksy, to wina genów więc może w przypadku dysplazji tez...

zielakj

O dysplazji u devonów nie słyszałam, ale czytałam w książce D. Sumińskiej(Co warto wiedzieć o kocie), że u devonów częściej niż u innych kotów może wystąpić dziedziczna dystrofia mięśni szkieletowych(miopatia). "...Jest to zwyrodnienie mięśni związane z mutacją genu znajdującego się na chromosomie X..." Choroba nerwowo-mięśniowa objawiająca się zaburzeniami ze strony układu ruchu. Chorują przeważnie kocury,a kotki są głównie nosicielami. Choroba ujawnia się w pełni ok trzeciego miesiąca życia. "Choroba jest nieuleczalna, a rokowania złe." Pani D. Sumińska napisała tez że choroba występuje bardzo rzadko. Wie ktoś coś więcej na temat tej choroby?

devoli

ezynka

Wydaje mi się,że każda ingerencja w naturę niesie lub może nieść za sobą ryzyko powikłań lub niepożądanych skutków. Pytanie co jest mniejszym złem: wczesna kastracja czy też zostawienie kastracji w rękach przyszłych właścicieli kiedy kociaki będa juz starsze . I tu zaczynaja sie problemy...

devoli

zło, dobro... dla mnie najważniejsze jest dobro i zdrowie zwierząt, jeśli nie jestem przekonana że wczesna kastracja jest dobra dla kociąt to tego nie robię,,, a dbać o to żeby moich kociąt nikt nie razmnażał na lewo to mogę zupełnie inaczej

ezynka

I masz całkowitą racje, gdyż trzeba postępować zgodnie ze swoim sumieniem, czyli trzeba być w pełni przekonanym do wczesnej kastracji lub nie. Nic na silę. Trzeba pamiętać,że każda moneta ma dwie strony. I tak samo jest z kastracją - są jej dwie strony te dobre i te złe.